1. iets om op te knabbelen

knabbelen
knab·be·len
knabbelde; heeft geknabbeld(1546 ‘babbelen’) vgl. Duits knabbern; van knappen woordvormen
▼1. (onovergankelijk werkwoord) met vlugge, korte bewegingen op iets bijten en er zo kleine stukjes van afhalen •muizen hebben de verpakking stuk geknabbeld •(figuurlijk) het water knabbelt aan de oever •aan een stukje kaas, op een koekje knabbelen▼2. (overgankelijk werkwoord) opknabbelen •nootjes knabbelen

В контексте школы речь скорее всего идет о чем-то, что можно быстро перекусить во время перемены.